Ο ισοσκελής σταυρός συμβολίζει την σύνδεση, συνάφεια, αλληλεξάρτιση της οριζόντιας υλικής με την κάθετη πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου. Το σημείο συνάντησης και επικοινωνίας των δύο αυτών αξόνων διαταράσσεται από το συναίσθημα του φόβου(κέντρο της καρδιάς).
Εκφράσεις όπως ‘‘παρέλυσα από το φόβο μου’’, ‘‘μου κόπηκαν τα πόδια ή τα ήπατα’’, ‘‘δεν έχει φόβο να συμβεί …..’’(δεν διατρέχει κίνδυνο να...) δείχνουν ακριβώς τι συμβαίνει όταν φοβάμαι: Παραλύω και νοιώθω κίνδυνο.
Βιώνω το καταθλιπτικό συναίσθημα του κινδύνου και τρέπομαι σε φυγή, νοιώθω χωρίς ελπίδα.
Όταν φοβάμαι σταματώ να ζω. Το κέντρο των συναισθημάτων μου παγώνει, δεν επιτρέπει την ροή ενέργειας από το νοητικό προς το επιθυμητικό κέντρο ( στη φυσιολογική ροή κάθε σκέψη γεννά συναίσθημα και ανάλογη επιθυμία–δράση). Στο μεν νοητικό κέντρο, διακόπτεται η εισχώρηση νέων ιδεών και σκέψεων οπότε η λειτουργία του κέντρου επανατροφοδοτεί σε ένα φαύλο κύκλο μόνο τον φόβο μεγενθύνοντας τον, ενώ στο επιθυμητικό κέντρο, χωρίς νέες σκέψεις και συναισθήματα δεν γεννιέται νέα επιθυμία και κατά συνέπεια νέα δράση. Κυριολεκτικά σταματώ να ζω.
Όταν η υλική μου φύση διακόπτει μέσω του φόβου την επικοινωνία της με το πνεύμα, στην ουσία αδυνατώ να δώσω θετικό νόημα σε ό,τι αρνητικό, περιοριστικό, δύσκολο μου έχει συμβεί μέχρι σήμερα στη ζωή μου και να συμφιλιωθώ μαζί του. Εύκολα θα αναρωτηθεί κανείς πως μπορώ να δώσω θετικό νόημα σε αρνητικά πράγματα. Επειδή στο γήινο σχολείο ο άνθρωπος εξελίσσεται μέσω των εμποδίων και προκλήσεων, το θετικό νόημα εδώ σημαίνει το προσωπικό μήνυμα αλήθειας, τον λόγο για τον οποίο το αρνητικό γεγονός της ζωής με εξυπηρετεί να μάθω καλύτερα κάτι για μένα, τον σκοπό μου, το ποιος είμαι και προς τα που πρέπει να πάω, το ωφέλιμο και το βλαβερό.
Στην αγκαλιά του φόβου πάω αντίθετα στη ροή της ζωής που μετακινείται συνεχώς προς την αλλαγή και την νέα εμπειρία και πιστεύω ότι αυτό που με φοβίζει προβλέπεται οπωσδήποτε για μένα, θα συμβεί πάσει θυσία(οπότε καλύτερα να μην ζήσω, να μην βγω από το σπίτι μου αφού θα πάθω ξανά ό,τι μου συνέβη παλαιότερα).
Ο φόβος δεν μπορεί να θεραπευτεί οριστικά με θετικές δηλώσεις και προσπάθεια καλλιέργειας θάρρους, ασφάλειας, χαράς, κτλ.
Ο φόβος θεραπεύεται μόνο όταν αποφασίσω να τον κοιτάξω κατάματα, να τον κάνω τον πιο καλό μου φίλο και να επικοινωνήσω μαζί του για να βρω το μήνυμα του. Τότε αποδέχομαι την ιστορία μου, το ποιος είμαι και τι μου έχει συμβεί και ανοίγει ο δρόμος για αλλαγές. Δεν μπορώ να αλλάξω κάτι που δεν είναι δικό μου.
 |  |
Το κάρυ είναι ένα σύνθετο μίγμα μπαχαρικών, που ενώνει ποικίλες γεύσεις και αρώματα, δημιουργώντας έναν ξεχωριστό γαστρονομικό χαρακτήρα. Οι έντονες γεύσεις του μπορεί να ενθουσιάζουν ή να θεωρούνται υπερβολικές γεννώντας αντίστοιχα αγάπη ή αποστροφή προς τη χρήση του. Προέρχεται από την Ινδία, η ιστορία του είναι χιλιάδων ετών, και διαδόθηκε μέσω εμπορίου και αποικιοκρατίας σε όλο τον κόσμο. Το κάρυ όχι μόνο προσθέτει γεύση στα πιάτα, αλλά υποστηρίζει παράλληλα τη διαδικασία της πέψης, την παραγωγή καλής ποιότητας αίματος, τον μεταβολισμό των τοξινών, την προστασία του πεπτικού σωλήνα από παθογόνους μικροοργανισμούες και την αποσυμφόρηση του λεμφικού συστήματος. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα μέσω των βιοδραστικών συστατικών του.
Τα άτομα με έντονη χολερική ιδιοσυγκρασία, δηλαδή με προδιάθεση σε καταστάσεις αυξημένης φωτιάς στο σώμα όπως φλεγμονές, γαστρική υπεροξύτητα και υπερδιέγερση είναι καλύτερα να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωση. Η σύσταση του διαφέρει ανάλογα με την περιοχή και την κουλτούρα. Βασικά συστατικά του περιλαμβάνουν τον κουρκουμά, το κύμινο, το κόλιανδρο,την τριγωνέλλα, το πιπέρι, το τζίντζερ (σε σκόνη), το κάρδαμο και το γαρύφαλλο, ενώ συχνά προστίθενται κανέλα, σκόρδο και τσίλι για περισσότερη ένταση. Μπορεί να παρασκευαστεί ως σκόνη ή πάστα, αναμειγνύοντας τα μπαχαρικά με έλαια ή υγρά, όπως γάλα καρύδας. Η γεύση και η υφή του διαμορφώνονται από τις αναλογίες των επιμέρους συστατικών.
Λαχανικά με κάρυ και γάλα καρύδας με 2 τρόπους
Θα χρειαστείτε: ένα μικρό μπρόκολο ή 1/2 μεγάλο 3 καρότα 1 φλιτζάνι αρακά (φρέσκο ή κατεψυγμένο) 2 μέτρια κρεμμύδια 3 σκελίδες σκόρδο 1 ποτήρι γάλα καρύδας (χωρίς ζάχαρη) 1 ποτήρι ζωμό λαχανικών (προεραιτικά) 1 λεμόνι (ακέρωτο) 2 κουταλιές της σούπας λάδι καρύδας 2 κουταλάκια του γλυκού ελαφρύ κάρυ σε σκόνη Καλής ποιότητας θαλασσινό αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι | Παραλλαγή λαχανικών: Αντί για τον σνυδυασμό μπρόκολο, καρότο, αρακά χρησιμοποιείστε ένα μικρό κουνουπίδι 1 φλυτζάνι αρακά 2 κόκκινες πιπεριές 1 φλυτζάνι πράσινα φασολάκια λίγα μικρά καλαμπόκια(oriental) 2 μέτρια κρεμμύδια 3 σκελίδες σκόρδο 1 ποτήρι γάλα καρύδας (χωρίς ζάχαρη) 1 ποτήρι ζωμό λαχανικών (προεραιτικά) 1 λεμόνι (ακέρωτο) 2 κουταλιές της σούπας λάδι καρύδας 2 κουταλάκια του γλυκού ελαφρύ κάρυ Καλής ποιότητας θαλασσινό αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι |
Εναλλακτικά, συνδυάστε αντί για κάρυ, 1 κ.γ κουρκουμά, 1 κ.γ κύμινο, 1/2 κ.γ κόλιανδρο, 1/4 κ.γ σπόρους μουστάρδας, μια πρέζα τζίντζερ σε σκόνη) |
Οδηγίες:
|
Η ταυτότητα του ανθρώπου έχει δύο όψεις:
Η πρώτη προέρχεται από την μορφή, δηλαδή από την εξωτερική εμφάνιση, τις ικανότητες και γνώσεις, την ιστορία μου, τα υπάρχοντα μου, το πως βλέπω εγώ και οι άλλοι τον εαυτό μου και τον κόσμο, τις πεποιθήσεις, τα τραύματα και τις ελλείψεις μου(μεταβλητές τις Φύσης που σχετίζονται με τη μορφή)
Η δεύτερη όψη προέρχεται από την παρ-ουσία μου(ψυχονοητικό, πνευματικό επίπεδο). Αυτή η ταυτότητα είναι κατάσταση ύπαρξης, δεν συγκρίνεται με τους άλλους, δεν βαθμολογεί, δεν κρίνει, στέκεται ουδέτερα και με περιέργεια προς το θαύμα της ζωής.
Συχνά η ουσία αναδύεται στον άνθρωπο μετά από ατυχή γεγονότα τα οποία με βίαιο τρόπο δημιουργούν αυτήν την απαραίτητη απόσταση από την φαινομενικότητα και την υλική υπόσταση. Μπορούμε όμως και με συνειδητή προσπάθεια να εξελιχθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση, η ανθρωπότητα έχει ήδη υποφέρει αρκετά. Όταν καθρεπτίζω την ουσία μου, το ποιος πραγματικά είμαι, είμαι αληθινός, δεν προσποιούμαι.Το αντίθετο της αλήθειας είναι η προσποίηση. Η αλήθεια σχετίζεται με το ρήμα είμαι και η προσποίηση με το ρήμα κάνω.
Προς-ποίησις: Το να κάνω κάτι δεκτό, κάτι θετό (λεξικό Ι.Σταματάκου)
Εἶναι ὁ ἰσχυρισμός, ἡ ἀπαίτησις πὲρὶ πράγματος, ἡ ἀξίωσις. Τὸ λαμβάνειν τί πρὸς ἑαυτόν, ἡ οἰκειοποίησις ἀλλότριων πραγμάτων. Ἡ ἰδιοποίησις, ὁ σφετερισμός, ὁ μὴ κατὰ φύσιν τρόπος συμπεριφορᾶς (λεξικὸ Δ.Δημητράκου)
Κάθε τι που έχει κίνηση, δράση είναι προσωπικότητα, είναι ένδυμα, ενώ η ουσία είναι κατάσταση ύπαρξης και εμπεριέχει χαρά, ειρήνη, γαλήνη, αγάπη, ενότητα, εμπιστοσύνη στην αφθονία και στον εαυτό. Δεν χρειάζεται να κάνω και πολλά, απλά είμαι.
Η ταυτότητα μου μέσα από την μορφή δεν μπορεί να διακοπεί όσο είμαι ζωντανός. Το ζητούμενο δεν είναι να την αποποιηθώ αλλά να αναπτύξω παράλληλα την ταυτότητα της ουσίας μου σε ικανό βαθμό ώστε να ζω πιο αρμονικά και ισορροπημένα.
Όταν ο άνθρωπος προσεγγίζει την ουσία του αρχίζει να αφυπνίζεται πνευματικά. Αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο το ρόλο του μυαλού του, σταματά να απορροφιέται ή να παίρνει ταυτότητα από τις σκέψεις του και τα εξωτερικά γεγονότα της ζωής και γίνεται πιο χαρούμενος.Παράλληλα αναπτύσσει την ικανότητα να υλοποιεί στόχους, να κατευθύνει την ζωή του συνειδητά προς συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Ο ολοένα και αναπτυσσόμενος κλάδος της θετικής ψυχολογίας, που ασχολείται με τη μελέτη της ανθρώπινης ακμής και ευημερίας, υπολογίζει μέσα από τα στοιχεία πολύχρονων ερευνών ότι οι εξωτερικές συνθήκες της ζωής, επηρεάζουν μόνο κατά ένα 10% την ευτυχία μας.Αντίθετα οι συνειδητές δράσεις, αυτές που κατευθύνονται από την σχέση προσωπικότητας-ουσίας, αγγίζουν το 40%.
