Ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης και ο Πλίνιος, εξύμνησαν τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Στην παραδοσιακή θιβετιανή ιατρική χρησιμοποιείται ευρέως σε θεραπευτικές φόρμουλες, ιδιαίτερα για να διεγείρει την εσωτερική θερμότητα του γαστρεντερικού μας συστήματος. Ωφελεί την πέψη και τονώνει την όρεξη. Βοηθά να «λιώσουν» το υπερβολικό λίπος και οι συσσωρευμένες τοξίνες. Εξισορροπεί το ψυχρό στο σώμα, την ανισορροπία που προέρχεται από τα στοιχεία γης-νερού(φλεγματική ιδιοσυγκρασία). Όπως ο ήλιος, έτσι και το ρόδι είναι ζεστό, διεγερτικό και θρεπτικό. Μήπως δεν είναι τυχαίο που η λαϊκή σοφία το αναγνωρίζει ως σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και τύχης? |
Συστατικά: Κεφίρ νερού 500 ml Χυμός από ένα ρόδι Μια κουταλιά της σούπας αποξηραμένα άνθη σαμπούκου (Sambucus nigra, προαιρετικά ) Φλούδα πορτοκαλιού(μη κερωμένου, βιολογικού) Μια κουταλιά σούπας μέλι 1-2 κουταλιές σούπας αποξηραμένα άνθη ιβίσκου |
Εκτέλεση: Σε ένα δοχείο με καπάκι που επιτρέπει την διαφυγή αερίων ζύμωσης(μπορεί να είναι ειδικό ή μη, ανάλογα με τον βαθμό εμπειρίας στην παρασκευή προϊόντων ζύμωσης) τοποθετούμε ένα ένα όλα τα υλικά και ανακατεύουμε με ξύλινο κουτάλι μερικά δευτερόλεπτα ώσπου να διαλυθεί το μέλι. Βάζουμε το καπάκι και αφήνουμε το μίγμα να ζυμωθεί, ανάλογα με την εποχή του χρόνου και την θερμοκρασία που επικρατεί στον περιβάλλοντα χώρο, για 2-3 μέρες. Περιοδικά, ανακινούμε το δοχείο 1-2 φορές κατά τη διάρκεια της μέρας. Καταλαβαίνουμε ότι το δροσιστικό και χωνευτικό μας ποτό είναι έτοιμο όταν το ανακινούμε και βλέπουμε να σχηματίζονται αρκετές φυσαλίδες στην επιφάνεια ενώ η γεύση του έχει αρχίσει να γίνεται από γλυκιά κάπως όξινη. Σουρώνουμε το ποτό και το βάζουμε σε ένα καθαρό γυάλινο μπουκάλι πάντα με καπάκι ασφαλείας και στη συνέχεια στο ψυγείο αν πρόκειται να παραμείνει για κάποιες μέρες πριν καταναλωθεί. Στο ψυγείο, η ζύμωση συνεχίζεται έστω και με αργό ρυθμό και σε πολλές περιπτώσεις η γεύση αποκτά βάθος και νέα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά. Μπορεί να σερβιριστεί ως έχει συνοδευτικά με το γεύμα μας ή ως κοκτέιλ με πάγο,φύλλα δυόσμου και προσθήκη λίγης σόδας η λευκού οίνου. |
Προσοχή! Αν το ποτό αφαιθεί μεγάλο χρονικό διάστημα η ζύμωση θα οδηγήσει στις δημιουργία έντονου αφρού. Ο αφρός τύπου σαμπάνιας που παρατηρείται στο κεφίρ νερού είναι αποτέλεσμα της ζύμωσης από βακτήρια και ζυμπμύκητες. Οι μικροοργανισμοί αυτοί καταναλώνουν τη ζάχαρη(τη φρουκτόζη στο μέλι στην προκειμένη περίπτωση), παράγοντας διοξείδιο του άνθρακα (CO₂). Σε κλειστό μπουκάλι, το CO₂ παγιδεύεται, αυξάνοντας την πίεση και διαλύεται στο υγρό. Όταν όμως ανοίγουμε το μπουκάλι μετά από καιρό, το αέριο απελευθερώνεται απότομα, δημιουργώντας τις χαρακτηριστικές φυσαλίδες και τον αφρό, όπως συμβαίνει και στα ανθρακούχα ποτά. Η αυξημένη εσωτερική πίεση μπορεί ακόμη και να το ραγίσει ή να το σπάσει. Προσοχή λοιπόν και χρήση μπουκαλιού με καπάκι ασφαλείας! |
Comments