Η ταυτότητα του ανθρώπου έχει δύο όψεις:
Η πρώτη προέρχεται από την μορφή, δηλαδή από την εξωτερική εμφάνιση, τις ικανότητες και γνώσεις, την ιστορία μου, τα υπάρχοντα μου, το πως βλέπω εγώ και οι άλλοι τον εαυτό μου και τον κόσμο, τις πεποιθήσεις, τα τραύματα και τις ελλείψεις μου(μεταβλητές τις Φύσης που σχετίζονται με τη μορφή)
Η δεύτερη όψη προέρχεται από την παρ-ουσία μου(ψυχονοητικό, πνευματικό επίπεδο). Αυτή η ταυτότητα είναι κατάσταση ύπαρξης, δεν συγκρίνεται με τους άλλους, δεν βαθμολογεί, δεν κρίνει, στέκεται ουδέτερα και με περιέργεια προς το θαύμα της ζωής.
Συχνά η ουσία αναδύεται στον άνθρωπο μετά από ατυχή γεγονότα τα οποία με βίαιο τρόπο δημιουργούν αυτήν την απαραίτητη απόσταση από την φαινομενικότητα και την υλική υπόσταση. Μπορούμε όμως και με συνειδητή προσπάθεια να εξελιχθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση, η ανθρωπότητα έχει ήδη υποφέρει αρκετά. Όταν καθρεπτίζω την ουσία μου, το ποιος πραγματικά είμαι, είμαι αληθινός, δεν προσποιούμαι.Το αντίθετο της αλήθειας είναι η προσποίηση. Η αλήθεια σχετίζεται με το ρήμα είμαι και η προσποίηση με το ρήμα κάνω.
Προς-ποίησις: Το να κάνω κάτι δεκτό, κάτι θετό (λεξικό Ι.Σταματάκου)
Εἶναι ὁ ἰσχυρισμός, ἡ ἀπαίτησις πὲρὶ πράγματος, ἡ ἀξίωσις. Τὸ λαμβάνειν τί πρὸς ἑαυτόν, ἡ οἰκειοποίησις ἀλλότριων πραγμάτων. Ἡ ἰδιοποίησις, ὁ σφετερισμός, ὁ μὴ κατὰ φύσιν τρόπος συμπεριφορᾶς (λεξικὸ Δ.Δημητράκου)
Κάθε τι που έχει κίνηση, δράση είναι προσωπικότητα, είναι ένδυμα, ενώ η ουσία είναι κατάσταση ύπαρξης και εμπεριέχει χαρά, ειρήνη, γαλήνη, αγάπη, ενότητα, εμπιστοσύνη στην αφθονία και στον εαυτό. Δεν χρειάζεται να κάνω και πολλά, απλά είμαι.
Η ταυτότητα μου μέσα από την μορφή δεν μπορεί να διακοπεί όσο είμαι ζωντανός. Το ζητούμενο δεν είναι να την αποποιηθώ αλλά να αναπτύξω παράλληλα την ταυτότητα της ουσίας μου σε ικανό βαθμό ώστε να ζω πιο αρμονικά και ισορροπημένα.
Όταν ο άνθρωπος προσεγγίζει την ουσία του αρχίζει να αφυπνίζεται πνευματικά. Αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο το ρόλο του μυαλού του, σταματά να απορροφιέται ή να παίρνει ταυτότητα από τις σκέψεις του και τα εξωτερικά γεγονότα της ζωής και γίνεται πιο χαρούμενος.Παράλληλα αναπτύσσει την ικανότητα να υλοποιεί στόχους, να κατευθύνει την ζωή του συνειδητά προς συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Ο ολοένα και αναπτυσσόμενος κλάδος της θετικής ψυχολογίας, που ασχολείται με τη μελέτη της ανθρώπινης ακμής και ευημερίας, υπολογίζει μέσα από τα στοιχεία πολύχρονων ερευνών ότι οι εξωτερικές συνθήκες της ζωής, επηρεάζουν μόνο κατά ένα 10% την ευτυχία μας.Αντίθετα οι συνειδητές δράσεις, αυτές που κατευθύνονται από την σχέση προσωπικότητας-ουσίας, αγγίζουν το 40%.
Comments